หมากค้อ
ชื่อสามัญ : ตะคร้อ
ชื่อวิทยาศาสตร์ : sapindaceae
ประเภท : ไม้ยื่นต้น
ลักษณะพืช : หมากค้อเป็นไม้ต้น ผลัดใบ เปลือกสีน้ำตาลเทา หรือสีดำ แตกล่อนเป็นสะเก็ดเล็กน้อย ใบ ประกอบแบบขนนก เรียงสลับ มีใบย่อย 2–4 คู่ เรียงตรงข้าม บางครั้งเยื้องกัน แผ่นใบย่อยรูปรี ถึงรูปไข่ คู่ล่างเล็กกว่าคู่บน ปลายเว้าตื้น ถึงมน เป็นติ่งสั้นๆ โคนเบี้ยว ผิวใบด้านบนค่อนข้างเกลี้ยง ด้านล่างมีขน ดอก เล็ก สีเหลืองนวล หรือเขียวอ่อน กลิ่นหอม ออกเป็นช่อยาวถึง 15 ซม. ผล รูปไข่กว้าง ถึงค่อนข้างกลม เมื่อแก่สุกสีเหลือง เมล็ดมีเยื่อหุ้มสีเหลือง
หมากค้อมีการกระจายพันธุ์ในป่าเต็งรังและพื้นที่โล่งในป่าเบญจพรรณ ทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันตกเฉียงใต้ ภาคกลาง และภาคตะวันออกเฉียงใต้ ออกดอกเดือนมกราคม–เมษายน ผลแก่เดือนมีนาคม–กรกฎาคม
ขยายพันธุ์ : เพาะเมล็ด
การใช้ประโยชน์ : เนื้อไม้ใช้ในการอุตสาหกรรมไม้ ทำฟืนและถ่าน เปลือกใช้ย้อมสี ใบอ่อนกินเป็นผัก เยื่อหุ้มเมล็ดกินได้ เมล็ดนำมาสกัดเอาน้ำมัน
แหล่งที่พบ : ชุมชนป่าเขาวง
ปริมาณที่พบ : น้อย
...หมากไม้ประจำบ้านเฮา...
